Muhterem Efendim...
DÜNYA'YA
HAVA'YA
ŞEYTAN'A S ö v m e y i n i z...
ÖLÜLERE SULTAN'LARA’da...
Dünya, ALLAH'ındır Hava, Nefhullâhi'dir.
Şeytan, şerrinden ALLAH'a sığınınız o kadar.
Ölüler menzillerine vâsıl olmuşlardır.
Sultanlar Zıllullah'dırlar...
Banlara söğmek, ruhanî âlemde yürümeğe mâni’ en büyük âmildir. İbâdet ve tâatın bir kıymeti kalmaz...
Çok dikkat etmek lâzımdır.
Tevbesi bile güçtür.
Söğenlere Cenab-ı ALLAH tevbe etsin diye mühlet verir.
Fakat kat'iyyen ihmâl etmez..
Tevbe lâf ile olmaz hareket ile olur.
Bir şeye tevbe edenin tevbesi en az dokuz ayda affedilir.
Eğer tevbesini fiilî olarak takviye ederse; yoksa kuru lâfta iş yoktur... Tevbeyi icab ettirecek her fiilde “ŞİRK” gizlidir...
Bâzı hareketler ve fiiller vardır ki tevbe beyhûdedir.
Bunların tevbesi ancak tevbe ettikten sonra katledilirlerde kurtulurlar...
Bu şu dernektir ALLAH'ı inkârdır da ondan Katli vâcib'tir...
Dinen katletmek farz değildir. Vâcibtir.
Bu şayanı dikkattir...
Cenab-ı ALLAH yine kula büyük bir şefkat gösteriyor demektir...
Kanın akması lâzımdır.
Kan, emirden olan ruhun dünyadaki imtihanında muvakkat bir mekânı olan vücudun işleme için lüzumlu rızıkların depo edilerek tedrici sarfiyatını temin eden bir HILT'tır.
ALLAH'ı bilmeyenler münkirlerin bile vücudları Hâlik'ı bilirler.
Çünkü durmadan ALLAH'ı tesbih etmektedirler.
Bu tesbih için Cenab-ı ALLAH rızkı veriyor...
Yoksa inkâr eden ruh için vermiyor.
Ruh ölmez:
Ölüm, cesedin rızkının bitmesi demektir.
Onun için insanı yaşatan, hayatta tutan ALLAH'tır...
Ekmek bahanedir derler...
Ekmek bahane olursa onun deposu olan kanda bahanedir...
Süt kandan süzülür, göz yaşı kandan süzülür, idrar kandan süzülür.
Helâl süt emmek, alın teri ile kazanmak, asil kandan gelmek hikâyeleri hep budur...
Pak sülâlelerin hikâyelerini tetkik ediniz...
Cenab-ı ALLAH kan olarak niçin mübârek koyunu seçmiştir..
En temiz canlıdır da ondan...
Kanı temiz olduğundan mübârektir...
Rahîm ve ŞEFiK esmâsı kadar koyunda tecellî eden esmâ hiç bir canlıya nasib değildir.
Mülk velvelesinden ziyâde ALLAH'a mutî’dir...
Koyundan şeytan görülmedi.
Cinnî taifesi ve şeytan bile koyunu temessül edemez...
ALLAH'ın Merhamet esmâsının tecellîsi koyun ile olmuştur.. Peygamberlerin seccadeleri koyun postu üzerinde olmuştur...
Bir çok peygamberlerin ilk elbiseleri bununladır...
Resûllere emrolunan “SETTÂR” esmâsının dünyadaki ilk örtüsü koyun postu olmuştur.
Resûllerin bir çoğu koyun çobanlığı yapmışlardır.
“Bana nezirlerinizin en kıymetlisi olarak tebcil ve ta’ziz ettiğim koyunla yapınız... “
Koyunu “CEBRAİL” kucaklamıştır, inek, manda, deveyi değil...
ALLAH'ın ismiyle kesilmeyen hayvanın murdar oluşu emri, hayvanın murdar olacağından değil, bu mübârek hayvanı öldürürken kendisini tebcil edenin ismini duymamış olmasındandır...
Rıza ile gitmesi lâzımdır.
“Mâdemki sen ona benim tebcil ve mübârek yaptığım hayvana benim ismimi söylemedin sana bunu haram ediyorum. Ona dokunma!” emrinin ta kendisidir.
Kabahat ve haramiyet koyunda değil, senin hürmetsizliğine karşı ALLAH'ın sana men’ ve ihtarının şiddetindendir...
“ALLAH'ın ŞEFİK ve RAHÎM esmâsına nümune olan hayvanın hürmetsizce boğazlandığından o eti sana vermiyeceğim. Hele bir dokun tepelenirsin!” demektir...
Kan alıp satmak haramiyeti hikâyeleri tebcil edilen bir hayvan kanının içinde Esmâ bulunuşundandır...
Hürmetsizliktir...
Ölüye hürmet edilir...
Hele öldürülene daha fazla...
Ölen ölür. öldürülen Şehid olur...
ALLAH yolunda ölenler ölmemişlerdir!..
06.10.1955
Nefh : Rüzgâr esmek. * Güzel kokunun yayılması. Kokmak. * Vurmak. * Defetmek, kovmak. * Vuruşmak, kat'etmek.Nefes. Üfürmek...
Nefhullâhî : Allah’ın Rahmân nefesi.
Zıllullah : Allah’ın gölgesi.
Âmil : Yapan. İşleyen. *Sebep. * Vergi tahsiline memur kimse. * Mütevelli. * Vâli. *Gr: İraba te'sir eden yüz şeyden altmışı. (Yalnız ismi mecrur yapanlar yirmi adettir).
Beyhûde : f. Boşuna. Boş yere. Faydasız.
Bahane : f. Vesile. Sebeb. * Yalandan özür. * Kusur. Noksan. * Garaz.
Velvele : Gürültü, patırtı. Birbirine karışık bağrışmalar. Şamata.
Temessül : Benzeşmek. Cisimlenmek. * Bir şeyin bir yerde suret ve mahiyetinin aksetmesi. Bir şekil ve surete girmek. * Bir kıssa veya atasözü söylemek.
Tebcil : Ağırlamak. Yüceltmek. Birisine ta'zim etmek. Hürmetle hareket etmek.
Ta’ziz : Bir adamı aziz kılmak. Hürmet ve muhabbetle sevmek.
Murdar : f. Pis. Kirli. Mülevves. Temiz olmayan. * İslâmiyetin gösterdiği kaidelere uygun olmıyarak kesilmiş hayvan.